به گزارش سینماپرس، رضا یحیایی هنرمند مشهور و بین‌المللی اهل مازندران که طی بیش از پنج دهه اخیر آثار متعددی از او در کشورهای مختلف به نمایش در آمده است، امروز در سن ۷۷ سالگی درگذشت.

یحیایی از چهرهای مطرح هنرهای تجسمی ایران و دانش‌آموخته رشته نقاشی، معماری داخلی، سرامیک از آکادمی هنرهای زیبای فلورانس، مجسمه‌سازی و سنگ‌تراشی از آکادمی کرارا ایتالیا و دوره دکتری هنر سوربن پاریس است که تدریس در آکادمی هنرهای زیبای فلورانس، معاونت دانشگاه جندی‌شاپور و معاونت برنامه‌ریزی و مرمت موزه ایران باستان تهران را در کارنامه هنری خود داشت.

از جمله آثار او می‌توان به مجسمه گنبد آسمان در برج میلاد به عنوان اثری شاخص در معرفی تاریخ ۹ هزار ساله فرهنگ ایران و مجسمه دشت شقایق در باغ موزه هانریش فرانسه اشاره کرد.

از اثر گنبد آسمان او که ۶۲۰ متر مربع مساحت و ۱۹ تُن وزن دارد به عنوان تنها پیکرۀ داستان‌گو یاد می‌شود.

تندیس برنزی زنده‌یاد «الن ووسالو» و درنای «امید» نیز یکی از آثار او در قالب «مجموعه مجسمه‌های مشاهیر برج ادیما» در شهرستان نور است که یحیایی ساخت آن را با پیشنهاد و پیگیری تورج ناییج‌پور رئیس اسبق سازمان نظام مهندسی مازندران، فعال اقتصادی و یکی از حامیان حوزه فرهنگ و هنر در استان، از مدت‌ها پیش آغاز کرده بود و دی ۱۴۰۳ رونمایی شد.

یحیایی که سال ۱۳۲۷ در بابل چشم به جهان گشود، دوره‌های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش به پایان برد. سال ۱۳۵۰ نخستین مرکز نقاشی مدرن در بابل را به نام آتلیۀ زرد به راه انداخت. سال ۱۳۵۱ به ایتالیا رفت و در هنرکدۀ میکل‌آنژ فلورانس آموزش دید.

دورۀ تکمیلی پیکره‌سازی را در آکادمی کارارا و دورۀ نقاشی را در فلورانس پیمود. با پایان‌نامۀ «زبان مجسمه، زبان فیگور، زبان جان» از دانشگاه سوربن پاریس دکتری هنر گرفت.

او چندی در آکادمی هنرهای زیبای فلورانس، مدرسۀ هنر اسپینلی و دانشگاه جُندی شاپور اهواز درس می‌داد. از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۳ معاون دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه جندی‌شاپور و پس از آن مدیر گروه مرمت موزۀ ایران باستان بود. یحیایی نمایشگاه‌های گوناگونی را در ایران، ایتالیا، فرانسه، آمریکا و چند کشور دیگر برگزار کرد و آثارش در کشورهای دیگری چون اسپانیا، اتریش، سوئد، شوروی، لهستان و هلند به نمایش در آمده است.

از جمله نمایشگاه‌های انفرادی او به اسپارت گالری (پاریس، ۱۹۸۹)، ویلا گوچاردینی(فلورانس، ۱۹۹۵) وگالری حوریان(سانفرانسیسکو، ۲۰۰۱) می‌توان اشاره کرد و حتی برخی از آثارش روی کارت تلفن و کارت مترو در پاریس چاپ شده است.

او با موادی چون پلاستیک، مرمر، برنز، آهن، مس، مفرغ و چوب پیکره می‌ساخت. در آثار او زن و مکعب نقشی بنیانی دارند.